Potęgą jest i basta

autor zdjęcia: Dariusz Gorajski

źródło: Fotorzepa

Balazs na traktorze: „Mam poczucie, że politycznie się spełniłem” (zdjęcie z 2011 r.)

autor zdjęcia: Jacek Iwańczuk

źródło: Plus Minus

Artur Balazs jako minister w rządzie Mazowieckiego (siedzi drugi z lewej, w rozmowie z Aleksandrem Bentkowskim)

Z Tuskiem się nie znoszą, z Buzkiem serdecznie przyjaźnią. Wałęsy broni, Leppera żałuje, ale wspiera Kaczyńskiego. Cały Artur Balazs. Po swojsku lojalny, po madziarsku niezależny, po chłopsku praktyczny.

Pod „B" Google daje prymat bramkarzowi Borucowi i aktorowi Barcisiowi. Na hasło „Artur" przeglądarka wypluwa najpierw satyryka Andrusa, aktora Żmijewskiego, muzyka Rojka. No i oczywiście boksera – Szpilkę.

Tymczasem prawdziwa waga ciężka kryje się w cieniu. – Bez przesady, choć faktycznie znów musiałem przejść na dietę – śmieje się Artur Balazs, zachęcając do kosmicznych w smaku śledzi w pieprzu, jednej z wielu specjałów pani domu, samemu godząc się z sałatką kartoflaną.

Farmer w kraciastej koszuli. Jowialny gawędziarz. Mistrz duszonej sarniny i nalewki z wiśni. Ale też minister trzech rządów. Mistrz zakulisowych gier i akuszer politycznych aliansów. Nieodrodny syn Okrągłego Stołu. Kolega prezydentów i premierów. W końcu ten, który z polityki odszedł, ale tak, jakby z niej wcale nie odchodził. – Owszem, jest wielu ważnych ludzi, którzy wciąż liczą się z moim zdaniem – mówi skromnie Balazs. – Ale zwykle demonizuje się moją osobę i moje możliwości. Dziś jestem tylko rolnikiem, który od czasu do czasu, kierując się dobrem państwa, służy polityczną radą i pomocą.

Demonizować nie ma co, ale ciekawa jest definicja lidera według Balazsa. – Takiego wizerunku organizatora, przewodnika, nie da się uzyskać w wyniku jakiejś przemyślanej gry – tłumaczy polityk. – Nieistotne jest, że ktoś uważa się za kogoś ważnego, istotne jest, żeby inni...