Estramadura

autor zdjęcia: Wojciech Gogoliński

źródło: Plus Minus

Dojrzewają w słońcu, zbierane pod księżycem: oliwki Estremadury

autor zdjęcia: Wojciech Gogoliński

źródło: Plus Minus

Pedro Gómez: Nasze wina po prostu mają markę

autor zdjęcia: Fernando Briones

źródło: ICEX

Puente Romano: nienaruszony, tyle że wyasfaltowany. Szkoda, że Rzymianie nie budowali mostów warszawskich...

autor zdjęcia: Matías Costa

źródło: ICEX

„Tę z prawej, poproszę!” Jamón ibérico zajada się od święta

Gdziekolwiek by wędrować po Półwyspie Iberyjskim, zawsze jest tu nie po drodze. 
Może dlatego tak mało osób wie, jak smakuje jamón ibérico i likier z żołędzi.

W rozmowach ze znajomymi, nawet tymi, którzy dość regularnie odwiedzają Hiszpanię w urlopowy czas, nigdy nie pada określenie Estremadura. Podobnie jak nazwy takich miejscowości, jak Badajoz, Almendralejo czy Mérida lub Trujillo, choć te dwie ostatnie pojawiają się nawet w popularnych książkach historycznych i przewodnikach.

Istotnie – położenie Estremadura ma gorzej niż fatalne, zwłaszcza z turystycznego punktu widzenia. Świadczy o tym sama jej nazwa, pochodząca od słowa extremo – skrajny, w domyśle chyba jednak bardziej „zapomniany", „odludny". Czy podróżujemy do Portugalii, czy też na południe półwyspu, żeby tu dotrzeć, zawsze nadłożymy drogi. Trzeba by nadłożyć sporo drogi i mieć wiele samozaparcia, by tu wstąpić. Mówiąc oględnie – to hiszpańska ściana zachodnia, odpowiednik naszej ściany wschodniej. Bogate rejony są w tym kraju na wschodzie i północy.

W dodatku region graniczy z podobnym i podobnie biednym obszarem po stronie portugalskiej, zwanym jeszcze niedawno... Estremadura. I choć obie części to historyczna całość, Portugalczycy włączyli ostatnio swój obszar do ogromnego regionu Alentejo i przestali używać – przynajmniej administracyjnie – oryginalnej nazwy, by ta nie myliła się nikomu z wielkim hiszpańskim sąsiadem.

Miasto emerytów...