Surowsza kara, gdy policjant pił alkohol

Kara musi być adekwatna do popełnionego przez funkcjonariusza przewinienia. Z uzasadnienia orzeczenia dyscyplinarnego powinno wynikać, jakie okoliczności organ wziął pod uwagę, decydując się na jej konkretny wymiar.

Policjant ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganie zasad etyki zawodowej. Ustawa o policji wymienia sześć rodzajów kar (>patrz ramka), jakie mogą mu zostać w takiej sytuacji wymierzone. I jest to katalog zamknięty, co oznacza, że żadne inne sankcje z tytułu popełnienia przez policjanta przewinienia dyscyplinarnego nie mogą być wobec niego stosowane.

Do uznania sądu

Tworząc katalog kar dyscyplinarnych, ustawodawca nie określił jednak, jakiemu przewinieniu odpowiada każda z nich. Pozostawił to więc uznaniu organów mających uprawnienie do ich wymierzania (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 grudnia 2010 r. I OSK 891/10). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 9 grudnia 2010 r. (II SA/Ol 960/10) zwrócił jednak uwagę, że wybór żadnej z kar nie może być dowolny. Powinien być on uzasadniony i poparty konkretnymi argumentami, uwzględniającymi indywidualne właściwości samego obwinionego, a także indywidualny charakter przypisanego mu przewinienia dyscyplinarnego.

Ważne

Koniecznym elementem orzeczenia dyscyplinarnego jest jego uzasadnienie faktyczne i prawne. W uzasadnieniu tym muszą się znaleźć przesłanki, którymi kierował się organ dyscyplinarny, wydając takie, a nie inne orzeczenie w zakresie kary dyscyplinarnej.

Sąd...