![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Chorobowe przy krótkim zatrudnieniu
Dla wyliczenia podstawy świadczeń za czas niedyspozycji zdrowotnej ma przede wszystkim znaczenie, kiedy się ona zaczęła. Ale i data przyjęcia na etat jest ważna
Pracownik został zatrudniony 10 marca. Czy do ustalania podstawy chorobowego biorę marzec też i dopełniam, czy go pomijam? – pyta czytelniczka.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a jeżeli zatrudnienie trwało krócej, to za pełne kalendarzowe miesiące tego zatrudnienia.
Tak stanowi art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512, dalej ustawa zasiłkowa).
W pytaniu jest data zatrudnienia pracownika, ale nie ma daty powstania niezdolności do pracy z powodu choroby. W odpowiedzi posłużymy się...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
