Druga rewolucja konserwatystów

źródło: epa/pap

6 sierpnia przed brytyjskim parlamentem pojawiło się 40 klonów Davida Camerona – w ten sposób działacze ekologiczni protestowali przeciw klonowaniu bydła rzeźnego

David Cameron chce dokończyć konserwatywną rewolucję zapoczątkowaną w latach 80. przez Margaret Thatcher. Wprowadza reformy szybciej niż jakikolwiek inny premier od czasów II wojny światowej

Najmłodszy przywódca torysów w historii wystawił nerwy partyjnych działaczy na ciężką próbę. Przed majowymi wyborami przewaga konserwatystów nad rządzącą od 1997 roku Partią Pracy stopniała z kilkunastu do kilku procent. I to mimo fatalnych notowań premiera Gordona Browna.

– Cameronowi brakuje wizji. Jeszcze przegramy te wybory – zwierzał się tygodnikowi „Spectator” zdenerwowany prominentny polityk partii konserwatywnej.

Po wyborach torysi nie byli w nastroju do fetowania zwycięstwa. Partia zdobyła co prawda najwięcej miejsc w Izbie Gmin, ale nie dość, aby samodzielnie rządzić. Musiała utworzyć koalicję z Liberalnymi Demokratami, którym zdaniem większości analityków było bliżej do laburzystów niż do torysów. Wielu torysów uważało, że Cameron po prostu przegrał. Jednak po 100 dniach rządów w obozie konserwatystów nie słychać krytyki pod jego adresem.

Po 13 latach rządów Partii Pracy okazało się, że nawet gigantyczne wydatki publiczne nie gwarantują odpowiedniego poziomu usług zapewnianych przez państwo

David Cameron błyskawicznie przystąpił do wcielania w życie radykalnych reform, zaskakując nawet swoich zwolenników. W ciągu trzech miesięcy przedstawił projekty 23 ustaw, które mają odchudzić państwo i stworzyć podwaliny pod wzrost gospodarczy. Nie chodzi mu jednak tylko o wymiar...