10 tez o religii i przemocy

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Plus Minus

źródło: Wikipedia

„Triumf śmierci” Hieronima Boscha postrzegany jest dziś jako przeczucie wojen religijnych, które przez półtora wieku miały niszczyć Europę

autor zdjęcia: Łukasz Trzciński

źródło: Fotorzepa

- Oświeceniowa klisza, iż religia jest źródłem przemocy, wiedzie do konkluzji, że sama wiara w istnienie Absolutu już jest niebezpieczna.

Postmodernistyczny liberalizm jest znacznie bardziej wrogi wobec chrześcijaństwa 
– zwłaszcza katolicyzmu – niż wobec islamu, judaizmu czy religii Dalekiego Wschodu.

{Teza pierwsza}

Religia częstokroć jest źródłem okrucieństwa i przemocy.

Trudno jest zaprzeczyć takiej tezie w Europie, której pamięć zbiorowa wciąż obfituje w obrazy wypraw krzyżowych, inkwizycji, polowań na czarownice i wojen religijnych.

Szintoizm z bogiem-cesarzem od VII w. przed Chr. aż po rok 1946 był jednym ze źródeł japońskiej ksenofobii, która potrafiła się wyrażać w formach masowego, a zarazem wyrafinowanego okrucieństwa. Buddyzm także wielekroć pokazał swoje nietolerancyjne oblicze: pod wodzą mnichów mordowano hinduistów i muzułmanów. O judaizmie nawet nie trzeba wspominać: wystarczy wziąć do ręki Stary Testament. Tym bardziej nie warto się rozpisywać o islamie. Jego militarne oblicze datuje się od samego początku, od postaci proroka Mahometa po dzisiejszy terroryzm, wyrażającą się w masowych morderstwach nienawiść pomiędzy szyitami i sunnitami oraz krwawe rzezie chrześcijan w Państwie Islamskim, w Kenii, Nigerii czy Egipcie.

Takie straszliwe, tragiczne i nader częste, zarówno w historii, jak i we współczesności, wydarzenia prowadzą do dość powszechnie podzielanej w kulturze Zachodu konkluzji, którą lapidarnie wyraził Richard Dawkins: „Tylko wiara religijna jest wystarczająco potężną siłą, by zmotywować do zupełnego szaleństwa ludzi skądinąd rozsądnych i przyzwoitych"....