Agnelli i sieć władzy we Włoszech
Agnelli i sieć władzy we Włoszech
W centrali koncernu w Turynie powiało nowym duchem pewności siebie. W ciągu pierwszych trzech lat rządów Romitiego wydajność pracy uległa podwojeniu, a wskaźnik nieobecności gwałtownie zmalał, z dwucyfrowego do poniżej pięciu procent. Zwrot robił duże wrażenie. Sprzedano jednostki przynoszące straty, jak na przykład hutę należącą do filii Fiata, Teksid; w tym przypadku państwu. W skali międzynarodowej Fiat wycofał się z trudnych rynków, przyjmując strategię nazywaną przez niektórych "fortecą Włochy". W 1981 r. zaczął pozbywać się swoich deficytowych udziałów w hiszpańskiej firmie samochodowej Seat, a w rok później pozbył się większości swoich przynoszących straty przedsiębiorstw samochodowych w Argentynie. W 1983 r. Fiat doszedł do wniosku, że nie może z zyskiem sprzedawać swoich samochodów w Stanach Zjednoczonych i (z wyjątkiem droższych modeli) wycofał się z rynków północnoamerykańskich.
W kraju, we Włoszech, Romiti i Ghidella, choć nie byli akurat najlepszymi przyjaciółmi, zdołali uzgodnić swoje wzajemnie uzupełniające się posunięcia. Romiti nakazał zamykanie mniejszych, nieefektywnych fabryk, a Ghidella całkowicie poświęcił się usprawnianiu...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta