Szturmowiec z białej porcelany. Made in Dachau

autor zdjęcia: Heinrich Hoffmann

źródło: Bayerische Staatsbibliothek

Filigranowe figurki w służbie umacniania niemieckości oraz poprawiania nastroju Führera. Urodzinowy prezent Himmlera dla Hitlera, kwiecień 1944.

źródło: NAC

Na wschód maszerowała nie tylko niemiecka armia – w 1941 i 1942 roku salony z porcelaną z Allach otwarto w Warszawie (na zdjęciu – w Hotelu Europejskim), Poznaniu i we Lwowie.

źródło: Rzeczpospolita

Himmler: naprawdę nie życzę sobie irytacji z powodu jednej z niewielu rzeczy, które sprawiają mi przyjemność.

Historia zaczyna się w roku 1935 na Lindenstrasse 8 w Allach, przedmieściu Monachium na północny zachód od miasta, od trzech zdeklarowanych członków SS. To malarz Franz Nagy, rzeźbiarz Theodor Kärner i artysta Karl Diebitsch. Budują fabryczkę przylegającą do podmiejskiej willi. Ich plan to stworzenie porcelany godnej partii.

Plan szybko dociera do Heinricha Himmlera, który aranżuje istotny zastrzyk kapitału w wysokości czterdziestu pięciu tysięcy reichsmarek ze swojego osobistego biura. Powstaje PMA, Porzellan-Manufaktur Allach. Himmler wierzy w dewizę „sztuka w każdym niemieckim domu", ale „przede wszystkim w domach moich SS-manów".

(...) Manufaktura w Allach staje się za mała i w końcu 1940 roku zostaje przeniesiona do obozu koncentracyjnego w Dachau. Ulokowanie fabryki właśnie tutaj przynosi wiele korzyści.

Jest natychmiastowy zysk w postaci siły roboczej. Fabryka Porcelany Allach – podobnie jak miało to miejsce w Miśni – traci wykwalifikowanych robotników na froncie wschodnim, a tutaj można wykorzystać więźniów. Z nielicznych więźniów przywiezionych z obozu w 1941 roku w roku 1943 robi się ponad stu. (...)

W Dachau jest też na podorędziu artystyczna rada, którą służy Frau Eleonore Pohl, żona SS-Hauptamtchefa Oswalda Pohla. Jest artystką. On jest szefem SS-Wirtschafts- und Verwaltungshauptamt, Głównego Urzędu...