Euro: tak szybko na rozdrożu
ALBERO ALESINA
Minęło sześć tygodni funkcjonowania wspólnej waluty, a gospodarki europejskie są pozbawione dynamiki. Dług publiczny jest wysoki, stopa opodatkowania sięga 50 proc. produktu narodowego, za nami lata wysokiego bezrobocia i miernego wzrostu gospodarczego. Jaka jest na to odpowiedź? Przechył w stronę monetarnej nieustępliwości i ekspansywna polityka fiskalna poprzez systematyczne obalanie unijnego paktu stabilizacji i wzrostu. Proponowane strategie zatrudnienia dadzą niewiele, jeżeli chodzi o złagodzenie twardych reguł na rynku pracy.
Europa usilnie domaga się odwrotnej kombinacji: więcej monetarnej elastyczności, polityki fiskalnej, która obniży opodatkowanie i dług narodowy oraz polityki zatrudnienia, która sprawi, że europejskie rynki pracy staną się bardziej podobne do amerykańskich. Te trzy podstawowe polityki są ze sobą powiązane.
Polityka pieniężna
Europejski Bank Centralny (EBC) prowadzi politykę stabilności cenowej zdefiniowanej jako utrzymywanie rocznego tempa inflacji na poziomie około 1 proc. EBC próbuje ustanowić antyinflacyjną wiarygodność akurat w momencie, gdy - po raz pierwszy od pół wieku - pojawia się widmo deflacji. Dłużnicy na całym świecie stają przed groźbą bankructw, które - jeżeli będą powszechne -...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta