Fikcyjna dwunastka w Eurazji
Fikcyjna dwunastka w Eurazji
RYS. MIROSŁAW OWCZAREK
GRZEGORZ PRZEBINDA
Ostatnie dwa miesiące to trzeci etap rozkładu Wspólnoty Niepodległych Państw. Dwa pierwsze miały miejsce podczas wojny na Bałkanach i po 11 września 2001 r., gdy znaczna część krajów wchodzących w skład WNP wcześniej i energiczniej aniżeli Rosja zdecydowała się na poparcie działań USA w Afganistanie. To, co teraz będzie łączyć nieliczne państwa wspólnoty, należy już do dziedziny ekonomicznej. Dowodem jest ostatnie spotkanie w Petersburgu.
Narodziny Wspólnoty Niepodległych Państw zbiegły się co do dnia z pogrzebem Związku Radzieckiego. 8 grudnia 1991 roku Stanisław Szuszkiewicz, Borys Jelcyn i Leonid Krawczuk w imieniu Białorusi, Ukrainy i Rosji - ongiś państw-założycieli Związku Radzieckiego - ogłosili akt rozwiązania ZSRR. Na jego miejsce powołano od razu do życia nowy twór, WNP, w celu rozwoju współpracy między niedawnymi republikami sowieckimi na płaszczyźnie politycznej, ekonomicznej i kulturalnej. 21 grudnia 1991 roku przystąpiły do niej Armenia, Azerbejdżan, Kazachstan, Kirgizja, Mołdawia, Tadżykistan, Turkmenia i Uzbekistan, podpisując w ówczesnej stolicy Kazachstanu Deklarację Ałmacką. W 1993 r. do WNP dołączyła - jako dwunasta - Gruzja. Zdecydowanie zaś...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta