![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Vademecum Rzeczpospolitej: Zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników po 1 stycznia 2004 roku. Dla kogo odprawa; Kogo nie można zwolnić; Ponowne zatrudnienie; Na pograniczu starego z nowym
Nowa ustawa zachowała prawo zwalnianych do odprawy pieniężnej zarówno w razie zwolnienia grupowego, jak i indywidualnego. Pozostawiono również uzależnienie jej wysokości od zakładowego stażu pracy. Tak jak obecnie, będzie ona zatem wynosiła:
- miesięczne wynagrodzenie - jeżeli w danej firmie osoba przepracowała mniej niż dwa lata,
- dwumiesięczne - co najmniej dwa lata, ale nie więcej niż osiem,
- trzymiesięczne - ponad osiem lat.
W każdym wypadku wysokość odprawy nie może przekroczyć 15-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy, czyli 12 360 zł (824 zł x 15). Odprawę ustala się według zasad obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany w naturze urlop wypoczynkowy, a więc zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. nr 2, poz. 14 ze zm.). Odprawy pieniężne wypłaca się w całości ze środków zakładu przeznaczonych na wynagrodzenia. Nie są one jednak wynagrodzeniem w ścisłym tego słowa znaczeniu. Dlatego nie nalicza się od nich składek na ubezpieczenie społeczne, a w konsekwencji i na Fundusz Pracy.
PIENIĄDZE DLA WSZYSTKICH
...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
