![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Strona Miłosza
Strona Miłosza
JÓZEF MARIA RUSZAR
Czy w 1943 roku, pisząc w okupowanej Warszawie "Świat" i "Głosy biednych ludzi", Miłosz wytyczył główne drogi rozwoju powojennej polskiej poezji? Tak sugeruje w swojej najnowszej książce Aleksander Fiut, bo dla krakowskiego uczonego te dwa cykle to przełom w poezji polskiej XX wieku, jak "Ballady i romanse" na początku wieku XIX.
Profesor Aleksander Fiut skłania się do takiej wizji polskiej poezji, w której zasadniczo wszyscy polscy poeci wprost odnoszą się do noblisty albo przynajmniej poruszają się na terytorium przez niego wyznaczonym. Nurt metafizyczny znajdzie uczniów i kontynuatorów takich jak: Barańczak, Zagajewski, Polkowski i Maj, a wiele z niego zaczerpną najmłodsi: Marzanna Kielar i Jacek Podsiadło. "Równocześnie takie wiersze z ÇGłosów biednych ludziČ, jak ÇPrzedmieścieČ, zdają się zapowiadać i uprzedzać nadejście Różewicza, podobnie jak ÇPieśń obywatelaČ - nadejście Herberta i Szymborskiej" - twierdzi Fiut. Polemizuje też z tezą, że poezję w Polsce charakteryzowało istnienie dwóch linii: religijno-metafizycznej Miłosza (a za nim Zagajewskiego i Maja) oraz etycznie zorientowanej poezji Herberta (wraz z Krynickim i Polkowskim). Aleksander Fiut powiada: "Postaram się dowieść, że zarysowana opozycja...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
