Pecunia olet, czyli pranie brudnych pieniędzy
Ustawa o ochronie obrotu gospodarczego
Pecunia olet, czyli pranie brudnych pieniędzy
Ustawa o ochronie obrotu gospodarczego częściowo zdezaktualizowała łacińskie porzekadło "pecunia non olet". Jej art. 5 przewiduje bowiem odpowiedzialność karną za pranie brudnych pieniędzy, a więc czynności zmierzające do legalizacji zysków pochodzących z popełnienia przestępstw.
Określenie tego zjawiska przywędrowało na kontynent europejski ze Stanów Zjednoczonych -- polska nazwa jest tłumaczeniem angielskiego zwrotu "money laundering". Ma on swoje uzasadnienie historyczne: w okresie prohibicji organizacje przestępcze zakładały pralnie, służące głównie temu, by przez odnotowanie fikcyjnych obrotów legalizować zyski pochodzące z nielegalnej sprzedaży alkoholu.
Obecnie chodzi o zagospodarowanie korzyści uzyskanych przede wszystkim z nielegalnego handlu narkotykami, bronią, pornografią, kradzionymi samochodami. Tego rodzaju przestępczość, zwłaszcza zorganizowana, generuje kolosalne zyski, które muszą być w jakiś sposób ponownie wprowadzone do obrotu finansowego. Szacuje się, że roczny obrót z samego międzynarodowego handlu narkotykami przekracza 300 mld dolarów. Organizacje przestępcze potrafią opanować struktury całych państw; coraz częściej mają one zresztą charakter ponadnarodowy. Korzystanie z oficjalnych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)