Odszedł Artysta i Profesor
Aleksander Bardini nie żyje
Odszedł Artysta i Profesor
Dokończenie 1
Do ważniejszych przedstawień Bardiniego w teatrach dramatycznych należą: "Juliusz i Ethel" Kruczkowskiego (prapremiera w Polskim 1954) , "Henryk IV" Szekspira (Łódź 1958, Ateneum 1960) , "Tramwaj zwany pożądaniem" Williamsa (1959) i "Zabawa jak nigdy" Saroyana (1960, oba w Ateneum) , "Śmierć porucznika" Mrożka (prapremiera w Teatrze Dramatycznym 1963) , "Czerwone róże dla mnie" O'Caseya (tamże 1964) . W warszawskim Teatrze Współczesnym reżyserował "Kochanego kłamcę" Kilty'ego (1961) , "Panią Dally" Hanleya (1965) , "Pokój na godziny" Landovsky'ego (1972) i występował jako aktor (Generał w "Historii fryzjera Vasco" Schehadé, Peachum w "Operze za trzy grosze" i Giri w "Karierze Artura Ui" Brechta) . Jako reżyser interesował się przede wszystkim sztukami psychologicznymi i pracą z aktorami, o czym świadczą także jego późniejsze przedstawienia: "Jan Gabriel Borkman" Ibsena (Współczesny 1975) i "Barbarzyńcy" Gorkiego (Powszechny 1976) .
Osobny rozdział w dorobku reżyserskim Aleksandra Bardiniego stanowią inscenizacje operowe. Wystawiał m. in....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)