Włoski sabotaż morski

źródło: Bridgeman Art Library

Włoski ścigacz torpedowy MAS podczas walk na Morzu Śródziemnym

źródło: Wikipedia

Odznaka włoskiej X Flotylli MAS

źródło: Leemage/East News

Atak włoskiej wybuchowej motorówki na krążownik HMS „York” w zatoce Suda na Krecie, 26 marca 1941 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Krążownik HMS „York” w Aleksandrii, 1940 r.

autor zdjęcia: Leszek Nabiałek

źródło: Rzeczpospolita

Akcje żywych torped i komandosów morskich, 1940 – 1944

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Włoski okręt podwodny z zasobnikami na załogowe torpedy

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Załadunek załogowej torpedy na pokład okrętu podwodnego

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Włoscy płetwonurkowie na żywej torpedzie

źródło: Leemage/East News

Włoska załogowa torpeda SLC Maiale obsługiwana przez dwóch płetwonurków

źródło: Wikipedia

Płetwonurek z włoskiej X Flotylli MAS

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Pancernik HMS „Queen Elizabeth” w Aleksandrii

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

HMS „Valiant”, uszkodzony przez włoskich płetwonurków w grudniu 1941 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Zbiornikowiec „Olterra” wykorzystywany przez włoskich płetwonurków jako baza w pobliżu Gibraltaru

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Otwór w burcie „Olterry”, przez który włoskie żywe torpedy wypływały na akcje przeciwko alianckim statkom na redzie Gibraltaru

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Brytyjski płetwonurek z oddziału ludzi-żab, 1945 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Brytyjska załogowa torpeda Chariot Mk. I podczas prób w Szkocji

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecka żywa torpeda zdobyta przez duński ruch oporu w 1945 r

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki płetwonurek z Kleinkampfverbänd der Kriegsmarine

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Baza niemieckich żywych torped na wyspie Lynes w Danii

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecka stacja radarowa w Bruneval – obiekt ataku brytyjskich spadochroniarzy i komandosów 27/28 lutego 1942 r.

źródło: Wikipedia

Krążownik ORP „Dragon”, ciężko uszkodzony przez niemiecką żywą torpedę u wybrzeży Normandii 8 lipca 1944 r. Wrak wykorzystano jako falochron alianckiego sztucznego portu Mulberry

źródło: Wikipedia

Niemiecki pancernik „Tirpitz” w norweskim Asenfiordzie

źródło: Wikipedia

Brytyjski muniaturowy okręt podwodny klasy X

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Suchy dok w Saint Nazaire, po brytyjskim ataku, brytyjskie zdjęcie lotnicze, 1941 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Marynarz na kadłubie brytyjskiej miniaturowej łodzi podwodnej

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niszczyciel HMS „Campbeltown” wbity we wrota suchego doku w Saint Nazaire. Okręt wkrótce eksplodował niszcząc wejście do doku

źródło: Wikipedia

Brytyjscy i australijscy komandosi z Zespołu Specjalnego Z na kutrze „Krait” podczas operacji przeciwko japońskim statkom na redzie Singapuru, 1942 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Brytyjski kajak wojskowy Cockle Mk. VII podczas prób w 1944 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Kuter „Krait” wykorzystywany przez australijskich i brytyjskich komandosów

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Brytyjscy komandosi podczas szkolenia z kajakami

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Okręt podwodny HMS „Tuna”, który przewiózł kajaki i komandosów biorących udział w ataku na port w Bordeaux w grudniu 1942 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Tankowiec USS „Mississinewa” tonie storpedowany przez japońskiego Kaitena, Karoliny, listopad 1942 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Śruba Kaitena

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Grupa ochotników - pilotów Kaitenów

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Japoński Kaiten typu 1 zdobyty przez Amerykanów w 1944 r.

źródło: Leemage/East News

Załoga włoskiej żywej torpedy przedziera się przez stalową sieć chroniącą port w Gibraltarze, rys. Vittorio Pisani, 1941 r.

Idea walki Dawida z Goliatem była obecna również w historii walk na morzu. Za jej ucieleśnienie można uznać rozwój tzw. lekkich środków walki. Dzięki szybkości czy możliwości skrytego podejścia do przeciwnika pozwalały one na zatopienie potężnych okrętów i statków wroga przy niewielkich stratach własnych.

W czasie pierwszej wojny światowej największe sukcesy w takich akcjach odnieśli Włosi. Włoscy sabotażyści zatopili w portach dwa austro-węgierskie pancerniki, tyle samo posłały na dno ścigacze torpedowe (zwane MAS), a 1 listopada 1918 roku włoska „żywa torpeda" zatopiła kolejny okręt liniowy. Nic więc dziwnego, że w okresie międzywojennym w tzw. X Flotylli MAS reaktywowano prace nad udoskonalaniem różnego rodzaju specjalnych środków walki.

Jednym z nich były motorówki naładowane materiałami wybuchowymi. W dziobie takiej łodzi umieszczano 330 kg ładunku. Załogę stanowiła jedna osoba, która po ustawieniu odpowiedniego kursu wyskakiwała ok. 100 metrów od celu. Przy uderzeniu w cel najpierw eksplodowały niewielkie ładunki powodujące przełamanie kadłuba łodzi. Wraz z tonięciem części dziobowej hydrostatyczny zapalnik inicjował eksplozję ładunku zasadniczego na ustawionej głębokości. Dzięki temu unikano osłabienia energii wybuchu i można było ją kierować poniżej pancernego pasa chroniącego ciężkie jednostki (na części znajdującej się poniżej linii wodnej kadłub nie był chroniony pancerzem lub był on cieńszy).

Podczas drugiej wojny światowej wybuchowe motorówki zastosowano przy dwóch akcjach. Pierwsza, przeprowadzona przez sześć łodzi 26 marca 1941 roku, przeciwko brytyjskiej bazie morskiej na Krecie, zakończyła się powodzeniem – poważnym uszkodzeniem ciężkiego krążownika...