Nie do zdarcia

Po wyborach 9 października władza po raz kolejny – niezależnie od ostatecznego wyniku – trafi do pokolenia polityków, którzy dojrzewali w PRL. I tak nie mamy lepszych

Od upadku komunizmu w 1989 roku pokolenie, dla którego życiowym doświadczeniem był Sierpień '80, karnawał „Solidarności", stan wojenny, szarość lat 80. i Okrągły Stół – ciągle jest przy władzy. To ludzie, którzy w 1989 roku mieli 30 – 40 lat. Niezależnie od tego, po której stronie barykady byli: doświadczenie walki w komunizmie – walki z systemem czy walki o stołki w aparacie komunistycznym – okazało się skuteczną szkołą.

Mamy już pewność – to pokolenie dalej będzie trwało przy władzy. Jego przedstawiciele będą rządzić przez co najmniej następne cztery lata, a niewykluczone, że i dłużej. Donald Tusk i Jarosław Kaczyński, którykolwiek z nich zostanie szefem rządu, są ludźmi tej samej generacji. Podobnie jak Bronisław Komorowski oraz większość dotychczasowych premierów: Leszek Miller, Józef Oleksy, Włodzimierz Cimoszewicz, Marek Belka, Jerzy Buzek, Jan Krzysztof Bielecki. Wyjątkiem raczej potwierdzającym regułę był nieco od nich młodszy Waldemar Pawlak.

Co sprawiło, że tamto pokolenie okazało się tak bardzo skuteczne? Dlaczego pokolenie dzisiejszych czterdziestolatków, a więc ludzie, którzy w okolicach 1989 roku dopiero wchodzili w dorosłe życie, którzy działali wówczas w tzw. drugim NZS, którzy i wtedy, i przez całe 20-lecie byli bardzo aktywni publicznie i w działalności biznesowej, nigdy nie przejęli realnej władzy w Polsce? Jak to...