![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wzlot czy upadek?
Polska dramaturgia w spółczesna
Wzlot czy upadek?
Przez 30 lat polski dramat był zdominowany przez twórczość Tadeusza Różewicza i Sławomira Mrożka, przez utwory W itolda Gombrowicza i Ireneusza Iredyńskiego. W eszliśmy obecnie w nową epokę, w której bardzo interesująca jest twórczość dramaturgiczna Janusza Głowackiego i Tadeusza Słobodzianka oraz, będąca osobnym zjawiskiem, twórczość Bogusława Schaeffera kontynuującego w swoich utworach linię refleksji i autorefleksji na temat teatru -- tak zarysował sytuację polskiego dramatu współczesnego krakowski krytyk Tadeusz Nyczek, otwierając 13 maja we W rocławiu sesję "Dramat polski po 1989 roku: wzlot, upadek, czy coś jeszcze". Program XXX Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych, w ramach którego odbywała się sesja, nie korespondował z poglądami wyrażonymi przez Nyczka i potwierdzonymi przez innych uczestników sesji. Na festiwalowej scenie królowali klasycy polskiej dramaturgii współczesnej. Wśród ośmiu spektakli konkursowych były trzy inscenizacje sztuk Mrożka i Różewicza, trzy autorskie prace w ybitnych inscenizatorów (J. Grzegorzewskiego i J. Szajny) i po jednej sztuce J. Głowackiego i B. Schaeffera. Ponieważ sztuka Schaeffera ("Scenariusz dla nieistniejącego lecz możliwego aktora instrumentalnego") ma już kilkanaście lat, więc na...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
