![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Kanapa
Czy nasz współczesny język wolny jest od wszelkiego kłamstwa i przezroczysty jak szyba? Uwalniamy się od przeszłości, ale nie pozbywamy się starego języka, który tworzy nowe zasadzki. W miarę naszych sił spróbujmy zatem rozszyfrować obiegowe pojęcia i zbadać meandry językowych zawiłości.
Kanapa
W powszechnym użyciu k a n a p a to: mebel służący do siedzenia, wyściełany, zwykle z oparciem i poręczami, mogący pomieścić kilka osób. ("Słownik Języka Polskiego" WP, pod red. Witolda Doroszewskiego) . Z tego źródłosłowu pochodzą: kanaparstwo (zajęcie, obowiązki kanaparza) , kanapka -- czyli mała kanapa, a także kromka chleba albo bułka z obłożeniem, to znaczy wędliną, serem itd. Żartobliwe powiedzenia: "życie kanapowe", "ciocia kanapowa"...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
