Magnetyczna wizja, Operowe zadęcie

źródło: Nieznane

• Magnetyczna wizja
• Operowe zadęcie

Magnetyczna wizja

Michał Żebrowski w roli zmuszonego do abdykacji króla Ryszarda II FOT. JAKUB OSTAŁOWSKI Andrzej Seweryn był pierwszym artystą, do którego Jan Englert zadzwonił po objęciu dyrekcji Teatru Narodowego z propozycją współpracy. Soci?taire Komedii Francuskiej zdecydował się opuścić na pewien czas Paryż, by wyreżyserować w Warszawie "Ryszarda II" Williama Szekspira. Powstało monumentalne widowisko, wysmakowane plastycznie, z bogatą oprawą sceniczną i dobrą zespołową grą, jednak kreacjami możemy tylko nazwać drugoplanowe role Gabrieli Kownackiej i Ignacego Gogolewskiego.

"Ryszard II" nie należy do najczęściej wystawianych sztuk Szekspira - Sewerynowa inscenizacja jest zaledwie szósta w powojennej Polsce, a druga na narodowej scenie po wersji Henryka Szletyńskiego sprzed 40 lat. Historia władcy, którego rozrzutne i nieudolne rządy spowodowały utratę zaufania poddanych i zmusiły do podjęcia decyzji o abdykacji, mogła, i nadal może, nasuwać widzom skojarzenia z bieżącą sytuacją w kraju. Andrzej Seweryn w przedpremierowych wypowiedziach zastrzegał się, że nie zamierza tworzyć widowiska odpowiadającego na jakiekolwiek...