Legenda „Lwowa”

źródło: narodowe archiwum cyfrowe

Statek szkolny „Lwów” w porcie gdyńskim, 1924 r.

W książce „Znaczy kapitan” (Wydawnictwo Morskie, Gdynia 1961) Karol Olgierd Borchardt wspomina, że jako nastolatek „zamierał z zachwytu, słuchając opowiadań o podróżach na wspaniałym żaglowcu »Lwów«, zakupionym w roku 1920 i pomalowanym wtedy jeszcze w czarno-białe pasy, jak ongiś kazał malować swe okręty Nelson”. Właśnie na „Lwowie” Borchardt, przyszły kapitan żeglugi wielkiej, rozpoczął swą morską przygodę.

„Lwów” miał długą historię. Zanim się stał polską legendą, miał banderę angielską i nazywał się – jak miasto w Indiach – „Chinsura”. „Staramy się wyobrazić sobie – pisał Borchardt – jak podróżowali na nim ludzie przed sześćdziesięciu laty: wojskowi i urzędnicy z rodzinami, udający się do Południowej Afryki, Indii lub Australii”.

Dzieje „Lwowa” ten sam autor przedstawił w szkicu „Kolebka nawigatorów”, opublikowanym w zbiorze tak samo zatytułowanym (Oficyna Wydawnicza Miniatura, Gdynia 1997). Fregata została zbudowana pod koniec siódmej dekady XIX wieku w stoczni w Birkenhead.

„Chinsura” na początku pływała do Indii, później kilkakrotnie zmieniała właściciela, imię i trasy rejsów. W 1895 r. przechrzczono ją na „Lucco”, a po trzech latach została zarejestrowana,

jako bark, pod nazwą „Nest”. W 1920 r. żaglowiec zakupiła Polska. Dla kierującego Departamentem Spraw Morskich kontradmirała Kazimierza Porębskiego było oczywiste, że – jak czytamy w „Kolebce nawigatorów” – powinniśmy „stawiać przed...