Prymusi, peleton i outsiderzy

źródło: Rzeczpospolita

Akcyjne

źródło: Rzeczpospolita

Akcji małych i średnich spółek

źródło: Rzeczpospolita

Zrównoważone

źródło: Rzeczpospolita

Stabilnego wzrostu

źródło: Rzeczpospolita

Obligacji

źródło: Rzeczpospolita

Pieniężne

Tylko jedna trzecia funduszy potrafi zarabiać więcej, niż można by się spodziewać na podstawie sytuacji rynkowej. Najlepiej pod tym względem wypadają fundusze obligacji

Po raz kolejny sprawdziliśmy, na ile skutecznie fundusze inwestycyjne pomnażały pieniądze klientów, czy potrafiły zarobić więcej, niż można było oczekiwać na podstawie bechmarków, czyli specjalnych wskaźników służących do porównań, które fundusze wydają się godne polecenia. Wzięliśmy pod uwagę wyniki osiągnięte w ciągu ostatnich trzech lat (w ujęciu trzy-, sześciomiesięcznym, rocznym, dwuletnim i trzyletnim). I zestawiliśmy je z przygotowanymi wzorcami.

Ponieważ najwięcej pieniędzy znajduje się w funduszach operujących na rynku krajowym, uwzględniliśmy fundusze akcji i obligacji krajowych, fundusze pieniężne oraz mieszane: stabilnego wzrostu i zrównoważone.

Udało się nielicznym

Na giełdzie od ponad dwóch lat mamy hossę. Funduszy, które w tym czasie w różnych okresach (trzy i sześć miesięcy, rok, dwa lata i trzy lata) osiągnęły stopy zwrotu wyższe od benchmarku, jest niewiele. Warto zwrócić uwagę, że w gronie tym znajdują się zarówno podmioty o relatywnie niskich aktywach (KBC Portfel Akcyjny), rynkowi średniacy (Idea Akcji), jak i fundusze należące do dziesiątki największych (UniKorona Akcji, Noble Akcji). Jak widać, wielkość zgromadzonych środków nie zawsze ma wpływ na efekty inwestycyjne (wbrew opinii, że małym podmiotom jest łatwiej, bo mogą operować na rynku bardziej elastycznie).

Na końcu...