![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Granice mandatu
Granice mandatu
Wojciech Sadurski
Kto wygrał wybory, ten zdobył mandat do prowadzenia polityki i tworzenia prawa aż do następnych wyborów, prawda? Nieprawda. A w każdym razie -- niezupełna prawda.
W państwach demokratycznych rządzi większość, ale to nie znaczy, że większości wolno wszystko. Większość parlamentarna nie może gwałcić uprawnień mniejszości -- choć treść i zakres tych uprawnień może być przedmiotem kontrowersji. Większość nie może też zmieniać procedur demokratycznych, bo oznaczałoby to podważenie samego systemu demokratycznego. Nie może podważać kontekstu, który umożliwił jej dojście do władzy. Jak pisał przed laty Konstanty Grzybowski, wielki krakowski historyk myśli politycznej: "To nie demokracja, jeśli przypadkowa większość jednego dnia może odebrać wolność przypadkowej mniejszości jednego dnia i wszystkim innym generacjom".
Nie jest więc tak, że w demokracji "zwycięzca bierze wszystko". "Zwycięzca" ograniczony jest samymi regułami demokracji, a jeśli je przekroczy, to sam pozbawia się "mandatu wyborczego", na który powołuje się wobec swoich oponentów. Gdzie są granice tego mandatu? Co do tego można się spierać, ale poza sporem powinno być stwierdzenie, że takie granice istnieją.
Czy jest ich przekroczeniem uchwalenie przez rządzącą koalicję (przy biernym wsparciu prezydenta)...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
