Ludzie z zakonu

autor zdjęcia: Jacek Domiński

źródło: Reporter

Czas T-shirtów: Andrzej Anusz z Jackiem Kuroniem Młodzi wspierają kandydata na posła, maj 1989 roku

autor zdjęcia: Andrzej Iwańczuk

źródło: Reporter

Czas garniturów: Andrzej Anusz, Jacek Maziarski, Jarosław Kaczyński i Sławomir Siwek., I Kongres Porozumienia Centrum, marzec 1991 roku

Andrzej Anusz, były poseł PC | Przed Beatą Szydło nie dłużej niż rok urzędowania. Pytanie brzmi, czy przez ten rok zdoła się dogadać z prezydentem Andrzejem Dudą i stworzyć wspólny front przeciwko Kaczyńskiemu.

Startował pan, bez powodzenia, do Sejmu z listy Kukiz'15. Jak to się stało, że związał się pan z tym środowiskiem?

To ciekawa historia. Nasi ojcowie, Pawła Kukiza i mój, dobrze się znali. Na przełomie lat 50. i 60. pracowali razem w Państwowym Zakładzie Higieny. Obaj skończyli medycynę i nie zapisali się do PZPR, choć byli do tego namawiani jako młodzi naukowcy. Mój ojciec był w czasie wojny żołnierzem AK Kedywu siedleckiego. Z kolei Tadeusz Kukiz miał tragiczne dzieciństwo – jego ojciec był policjantem we Lwowie, w 1941 roku został aresztowany i rozstrzelany przez NKWD. Cała rodzina, z małym Tadeuszem, została deportowana do Kazachstanu i wróciła do Polski dopiero w 1946 roku. Ojciec opowiadał mi o Tadeuszu Kukizie. Gdyśmy się spotkali z Pawłem, wszystko to sobie poukładaliśmy i od razu była między nami nić porozumienia.

Chciał pan wrócić do Sejmu dzięki Kukizowi? Od lat bez powodzenia pan się o to stara.

Raczej chciałem mu pomóc. Samorządowcy z Dolnego Śląska namawiali go, by startował na prezydenta Wrocławia, a ja uważałem, że z jego potencjałem powinien postawić na wybory na prezydenta Polski i parlamentarne. Jesienią ubiegłego roku razem z kilkoma kolegami założyłem partię Wspólnota. Po wyborach prezydenckich spotkałem się z Pawłem i zaproponowałem mu, żeby przejął naszą partię i pod jej szyldem startował do Sejmu. Mówiłem...