Giertych nadaje z morza Śródziemnego

źródło: NAC

Zgodę na nadawanie polskich audycji z Morza Śródziemnego wydał rząd na uchodźstwie, którego premierem był wówczas Tomasz Arciszewski (z lewej). Działalność radiostacji ruszyła pełną parą dopiero po objęciu teki premiera przez gen.Tadeusza Bora-Komorowskiego (w środku). Obok niego stoi generał Marian Kukiel.

„Polska w Walce" była pierwszą próbą stworzenia przez rząd emigracyjny własnej rozgłośni. Okazała się też ostatnią.

W końcu sierpnia 1947 r. Jędrzej Giertych, działacz Stronnictwa Narodowego na emigracji, na polecenie Zygmunta Berezowskiego, swojego partyjnego kolegi i ministra spraw wewnętrznych w rządzie RP, zaczął nadawać próbne audycje z radiostacji umieszczonej na statku pasażerskim pływającym po Morzu Śródziemnym. W ten sposób politycy emigracyjni chcieli na bieżąco informować rodaków w kraju o pracach rządu oraz podtrzymywać ducha narodowego i przeciwdziałać propagandzie komunistycznej.

Po zakończeniu II wojny światowej władze polskie na emigracji porzucone przez niedawnych sojuszników znalazły się bowiem w międzynarodowej izolacji. Coraz trudniejsza była też łączność z krajem. Już wcześniej Brytyjczycy cenzurowali bądź wstrzymywali nadawanie depesz przez rząd RP, a we wrześniu 1945 r. władze angielskie skonfiskowały aparaty nadawcze należące do polskiego MSW na emigracji. Między „polskim" Londynem a krajem krążyli jeszcze kurierzy, ale taka sytuacja bardzo utrudniała wzajemną łączność.

Jednym z takich kurierów był również Jędrzej Giertych. Zanim w czerwcu 1945 r. dotarł do Londynu, całą wojnę spędził jako jeniec w obozach na terenie Niemiec. We wrześniu 1939 r. służył w marynarce wojennej. Był jednym z obrońców Helu. Podczas wojny sześć razy uciekał z obozów, ale za każdym razem był ponownie aresztowany przez Niemców (najdłużej na wolności przebywał 12...