Jaki jest świat według prezesa Kaczyńskiego

Dyplomację prowadzoną przez rządy PiS można uznać za racjonalną, jeśli czeka nas katastrofa

Bilans polityki zagranicznej rządów PiS wydaje się jednoznacznie negatywny – nasze relacje z zachodnimi partnerami są najgorsze od 1989 roku; jesteśmy w sporze z instytucjami unijnymi, czego wszczęcie procedury kontroli praworządności jest najlepszą egzemplifikacją; odnotowujemy napięcia w relacjach z Ukrainą i Litwą; sprokurowaliśmy najgorszy od dziesięcioleci kryzys w stosunkach z Izraelem (i czasowo z USA); w zamrożeniu tkwią nasze relacje z Rosją, a antyniemiecka retoryka jest czymś codziennym zarówno wśród polityków obozu władzy, jak i w prorządowych mediach; naszym jedynym trwałym sojusznikiem są czterokrotnie od nas mniejsze Węgry (które zresztą są obok nas „chorym człowiekiem Europy"). Wygląda tak, jakbyśmy – wzorem Burbonów – niczego nie zrozumieli i niczego się nie nauczyli.

Polityka zagraniczna gabinetów Beaty Szydło i Mateusza Morawieckiego jawi się zatem jako połączenie braku profesjonalizmu z butą, arogancją i brakiem zdolności do osiągania nawet najmniejszych celów. Jeśli politycy PiS wskazują, pytani o sukcesy ich rządu w inkryminowanej materii, szczyt NATO w Warszawie, to wyraźnie widać, że nawet oni dostrzegają mizerię polskiej dyplomacji po 2015 roku.

Ale jest jedna perspektywa, w...