Rola de Gaulle'a przerosła Macrona

źródło: Bundesarchiv

Zawarty 22 stycznia 1963 r. przez generała de Gaulle,a i kanclerza Adenauera traktat elizejski zapoczątkował pojednanie Francji i Niemiec

źródło: AFP

Podpisany we wtorek przez prezydenta Macrona i kanclerz Merkel traktat akwizgrański ma powstrzymać falę populizmu w Europie

Przed wyborami do europarlamentu traktat akwizgrański miał ożywić tandem francusko-niemiecki. To raczej się nie uda.

Donald Tusk wolał we wtorek dmuchać na zimne.

– Przyjechałem do Akwizgranu z mocnym przekonaniem, że dzisiejsza decyzja o wzmocnieniu współpracy między Niemcami i Francją może i powinna służyć całej Zjednoczonej Europie – mówił Tusk jakby w obawie, że oto znowu przebudza się stary upiór dwóch prędkości, który zepchnie na margines Unii narody Europy Środkowej.

Bo też w ostatnich tygodniach z obu krajów dochodziły sygnały, że równo 56 lat po podpisaniu przez generała de Gaulle'a i kanclerza Adenauera traktatu elizejskiego Francuzi i Niemcy są gotowi na równie poważny skok w integrację.

Prawda okazała się inna: mimo patetycznych słów kilkanaście stron traktatu z trudem maskuje brak poważnych projektów, które nadałyby nowy wigor współpracy Berlina z Paryżem. To brutalne lądowanie po niezwykle ambitnych wizjach integracji, jakie roztaczał Emmanuel Macron, najpierw w przemówieniu po zwycięstwie w wyborach prezydenckich w maju 2017 r., a potem w przemówieniu na Sorbonie cztery miesiące później.

Budżet i Rada Bezpieczeństwa

– Sedno wizji Macrona to ustanowienie dużego budżetu dla strefy euro, co stanowiłoby ważny krok ku budowie federalnej Europy. Ale Merkel zgodziła się tylko na budżet...