Przeciw filozofii pogardy i zła

Gdańska zbrodnia wisiała w powietrzu od dawna.

Z Pawłem Adamowiczem rozmawiałem po raz ostatni, gdy przed kilku laty otwierał w swoim mieście rondo Tadeusza Mazowieckiego. Wtedy, w letni dzień, tuż po nim mówił na rondzie Aleksander Hall. I można dopatrywać się w tym znamion symbolu. Obydwaj byli bowiem ze szkoły pierwszego niekomunistycznego premiera – Tadeusza Mazowieckiego.

Styl tej szkoły charakteryzuje trzeźwe myślenie o rzeczywistości, konserwatyzm (mocny u Halla, słabszy u Mazowieckiego), otwarcie na rozmaitość poglądów, skłonność do kompromisu, przy bardzo mocnym trwaniu przy wartościach zasadniczych. Jako prezydent Gdańska ten styl działania wzniósł Paweł Adamowicz na wyżyny. Okazało się to szczególnie skuteczne przy sterowaniu rozwojem, a także przy podtrzymywaniu legendy miasta, w którym powstała Solidarność. Dlatego mógł być liderem miasta przez ponad 20 lat.

I oto śmiertelny cios spada na człowieka, który stronił od wielkiej polityki, poświęcając się budowaniu wspólnoty w swoim mieście, działaniu ponad...