Między Bachem a ulicą Sezamkową

źródło: Getty Images

źródło: materiały prasowe

Lang Lang występuje wszędzie: na urodzinach Elżbiety II, na finale mundialu czy otwarciu olimpiady. Zapoczątkował inwazję chińskich pianistów, a teraz wspiął się na muzyczny Everest, nagrywając „Wariacje Goldbergowskie".

Kiedy w 2000 roku w Konkursie Chopinowskim zwyciężył młodziutki 18-letni Chińczyk Yundi, zadziwiając muzykalnością, wyczuciem stylu i dojrzałością interpretacji, nikt nie miał wątpliwości, że objawił się wspaniały talent. Wtedy w Warszawie mało kto wszakże wiedział, że rok wcześniej na najstarszym letnim festiwalu Ameryki w Ravinii sensacją stał się debiut innego chińskiego pianisty i rówieśnika Yundi – Lang Langa. Nikomu dotąd nieznany 17-latek zgodził się w nagłym zastępstwie zmierzyć się z jednym z najbardziej wirtuozowskich utworów fortepianowych – koncertem b-moll Czajkowskiego. Zagrał i wygrał.

Przez kilka kolejnych lat ich koncertowe życie toczyło się równolegle, a towarzyszyły temu dyskusje, kto jest lepszy i rokuje nadzieję na ciekawszą karierę. Gdy jednak w 2005 roku Lang Lang wystąpił w Wiedniu przed pałacem Schönbrunn, a transmisję z tego „Koncertu dla Europy" obejrzało 60 milionów telewidzów, stało się jasne, który z nich został nowym idolem świata.

Był już wtedy po debiutach w nowojorskiej Carnegie Hall czy na ogromnie popularnym festiwalu BBC Proms w Londynie, co recenzent „Timesa" skwitował stwierdzeniem: „Lang Lang wziął wyprzedaną do ostatniego miejsca salę Albert Hall siłą". Z kolei jeden z nowojorskich recenzentów wyraził się dobitnie: „Posadź 20-latka za kierownicą jaguara, zobacz, jak bierze zakręty z prędkością...