![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Na imprezie u Matki Ziemi
"Fratelli Tutti" papieża Franciszka jest jak huczne, rodzinne przyjęcie. Zjechali się na nie krewni z całego świata. Co chwila wpadasz sobie w ramiona z dawno, może nawet nigdy wcześniej, niewidzianymi braćmi.
Nie wymagajmy w końcu od siebie za wiele, skoro braterstwo jest powszechne, to przecież nie można znać całej rodziny. Dookoła panuje szum wielu języków, nie wszystko rozumiesz, ale doskonale pojmujesz sens – uśmiech i optymizm promieniujące z twarzy zastępują tłumacza. Co chwila rozbrzmiewają śpiewy (nie było chyba w historii Kościoła dokumentu tak obficie korzystającego z muzycznej metaforyki), każdy zabiera głos, dodaje coś od siebie, a wszyscy pozostali kiwają z aprobatą głowami. Jest pięknie, po prostu cudownie. Atmosfera szacunku i porozumienia koi skołatane wszystkim, co dzieje się za oknem, nerwy. Więc skąd ten cholerny niepokój; natrętna, niedająca się odpędzić myśl, że o kimś...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
