Historyczny klincz

autor zdjęcia: Adam Chełstowski

źródło: Forum

Politykę historyczną i nauczanie o przeszłości Polski trzeba zbudować na silnych fundamentach. By je stworzyć, musimy wspólnie ustalić, co z naszej historii chcemy zapamiętać, co stanowi dla nas wartość, inspirację, z czego chcemy być dumni i z czego czerpać wzorce.

Westerplatte czy Zaleszczyki? Bohaterstwo powstańców czy rzeź Woli? Od lat polska wyobraźnia historyczna znajduje się w symbolicznym klinczu. Tymczasem możliwa jest opowieść, która pozwoli nam być dumnymi z kogoś innego niż z żołnierza powojennego antykomunistycznego podziemia lub pańszczyźnianego chłopa w zgrzebnej koszuli.

Blisko 2,5 mld zł rozłożone na dziesięć lat – tyle ma kosztować odbudowa zachodniej pierzei placu Piłsudskiego z pałacami Saskim i Brühla oraz kamienicami przy ul. Królewskiej. W pałacu Brühla nową siedzibę ma znaleźć Senat, a w kamienicach przy Królewskiej – Mazowiecki Urząd Wojewódzki. „Natomiast Pałac Saski będzie to ogromna przestrzeń dla instytucji edukacyjnych i instytucji kultury" – jak w wywiadzie dla „Dziennika Gazety Prawnej" mówił sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Wojciech Kolarski.

Dlaczego warto przyjrzeć się zatwierdzonej już ustawowo przez prezydenta Andrzeja Dudę inicjatywie? Nie chodzi wcale o najczęściej podnoszony argument podważający sensowność zakładanej kwoty. Odbudowa Pałacu Saskiego jak w pigułce skupia najważniejsze cechy charakterystyczne dla wyobraźni historycznej obozu rządzącego: chęć symbolicznego przekroczenia „zerwanej ciągłości", która ma nam towarzyszyć od zakończenia II wojny światowej (Pałac Saski został wysadzony przez hitlerowców), pragnienie ukojenia...