Nadregulacja i niedoregulowanie

Projektowana regulacja nie jest bez wad. Dobrze by w pracach nad nią uwzględniono postulaty pracodawców i wydłużono jej vacatio legis.

Trwają prace nad ustawą nowelizującą Kodeks pracy w zakresie pracy zdalnej oraz badania trzeźwości pracowników. 7 lipca 2022 r. Sejm odrzucił poselski wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu. Ustawę skierowano do prac w Komisji Nadzwyczajnej ds. zmian w kodyfikacjach. Zawarta w projekcie regulacja pracy zdalnej jest wyczekiwana zarówno przez pracodawców, jak i pracowników. Projekt zawiera sporo dobrych rozwiązań, jednak w kilku obszarach jest przeregulowany, a pewne kwestie są niewystarczająco zaadresowane. O niektórych wadach i zaletach procedowanego projektu piszemy poniżej.

Zdalna, czyli jaka

Projekt reguluje zasady wyczekiwanej przez wszystkich pracy w elastycznym modelu hybrydowym. Sztywna telepraca, w której niezbędne jest stałe określenie miejsca pracy poza firmą i regularność, która sprowadzała się do wykonywania telepracy w pełnym wymiarze lub w określonych sztywno dniach odchodzi w zapomnienie. Ustawodawca dostrzegł dynamikę procesu pracy i potrzebę jego uelastycznienia. Nowa definicja pozwala na pracę w pełni zdalną lub na pracę w modelu hybrydowym, bez konieczności określania z góry jej regularności ani liczby dni pracy zdalnej (o ile jest ich więcej niż 24 w roku – wówczas mamy do czynienia z pracą zdalną, ale okazjonalną).

Wątpliwości może budzić wpisana do projektu konieczność każdorazowego uzgodnienia z...