Gotowi na inną Unię?

autor zdjęcia: Stringer/UKRAINIAN PRESIDENTIAL PRESS SERVICE/AFP

źródło: Rzeczpospolita

Szefowa Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen – na zdjęciu z prezydentem Wołodymyrem Zełenskim w Kijowie, 8 kwietnia 2022 r. – przekonała sceptyczne Niemcy i Francję do przyznania Ukrainie statusu kandydata do UE. Podobnych przeszkód na drodze do kolejnego poszerzenia Unii będzie bez liku

Przyjęcie Ukrainy do UE to scenariusz możliwy i pożądany. Ale wymaga reform, którym Polska sprzeciwia się od lat.

Ranek, 28 lutego, rozpoczyna się czwarty dzień rosyjskiej ofensywy. Zachód liczy dni do niechybnej – wydawałoby się – klęski Ukrainy, ale w Kijowie myślą już strategicznie. Chcą, żeby ta straszna wojna stała się historyczną szansą na członkostwo w Unii Europejskiej. – O 7.22 rano dostałem wiadomość od ambasadora Ukrainy z informacją, że szykują wniosek o przyznanie im statusu kandydata – opowiada Andrzej Sadoś, stały przedstawiciel Polski przy UE. W ciągu kilkunastu godzin udało się go napisać, w czym pomagali polscy eksperci mający doświadczenia z czasów, gdy Polska dołączała do Wspólnoty. I wieczorem prezydent Wołodymyr Zełenski wysłał list do Brukseli. Niespełna cztery miesiące później, 23 czerwca, Rada Europejska jednomyślnie przyznała Ukrainie status kandydata, a poświęcenie jej obywateli pomogło też Mołdawii i Gruzji w zbliżeniu się do UE.

Co im to da?

Wcale nie było to takie oczywiste. Bo choć poparcie dla Ukrainy w jej wojnie z Rosją jest w UE jednoznaczne, co obejmuje transfery finansowe, dostawy broni i socjalną ofertę dla imigrantów, to czym innym jest zaoferowanie perspektywy europejskiej krajowi w stanie wyniszczającej wojny, której rezultatu nie da się przewidzieć. A przecież nawet przed rosyjską inwazją Ukrainie daleko było do spełnienia kryteriów członkostwa. Co więcej, wielu europejskich przywódców nie rozumiało, po co jej status...