Niezbędne elementy skutecznej umowy o zachowaniu poufności

Umowa powinna kategorycznie zobowiązywać stronę otrzymującą informację poufną do nieujawniania jej osobom trzecim bez uprzedniej zgody drugiej strony.

W stosunkach handlowych, np. w związku z zamiarem podjęcia współpracy czy już trwającej współpracy bądź negocjacjami, szczególnie w ramach długookresowych umów o świadczenie usług, strony mogą przekazywać sobie wzajemnie informacje o charakterze ściśle poufnym. Mogą to być np. dane dotyczące tajemnicy przedsiębiorstwa, jego klientów, produktów, know-how, strategii rozwojowych czy informacje technologiczne, organizacyjne lub ekonomiczne. Informacje takie mają zazwyczaj istotną wartość ekonomiczną dla przedsiębiorstwa, a ich ujawnienie mogłoby narazić je na szkodę. W przypadku spółek notowanych na GPW podanie takich informacji do wiadomości publicznej często może mieć również znaczący wpływ na ceny akcji.

Sposoby zabezpieczenia informacji poufnych

Konieczne staje się wówczas zawarcie odrębnej umowy o zachowaniu poufności [z ang. Non-disclosure agreement (NDA)] lub umieszczenie odpowiedniej klauzuli w umowie zapewniającej stronie ujawniającej informacje poufne („strona ujawniająca”) skuteczne zachowanie poufności tych informacji. Umowa taka ma na celu przede wszystkim zabezpieczenie tych danych przed dostępem osób nieuprawnionych czy nieupoważnionym ujawnieniem lub rozpowszechnianiem przez stronę otrzymującą informacje poufne („strona otrzymująca”).

Utrzymanie ścisłej kontroli nad informacjami, które mają istotne...