Zachęty do aktywności fizycznej pracowników są podatkowym kosztem

Wydatki na motywowanie pracownika do dbania o swoje zdrowie i sprawność są jego przychodem, jeśli przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia jego aktywów. Pracodawca może te wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki ponoszone przez pracodawcę na realizację programów motywacyjnych dla pracowników mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli spełniają ogólne przesłanki uznania wydatku za koszt, określone w ustawach o podatku dochodowym (CIT i PIT). Mianowicie kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Wydatki na benefity dla pracowników muszą być poniesione z majątku pracodawcy, pozostawać w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz być odpowiednio udokumentowane. Kluczowe elementy, które wskazują na możliwość zaliczenia wydatków motywacyjnych w koszty podatkowe pracodawcy, to:

– cel programu (motywowanie, zatrzymanie kluczowych pracowników, zwiększenie efektywności, ograniczenie rotacji),

– sposób finansowania (wydatki ponoszone definitywnie przez pracodawcę, brak zwrotu tych kosztów),

– związek wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą,

– brak wyłączenia tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 23 ust. 1 ustawy o PIT),

– charakter wydatków (wydatki motywacyjne to najczęściej koszty pośrednie,...