![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Omówienia propozycji Rzeczpospolitej
- PIĄTEK
- SOBOTA
- NIEDZIELA
- PONIEDZIAŁEK
- WTOREK
- ŚRODA
- CZWARTEK
- PIĄTEK
Zaćmienie
Dramat psychologiczny "Zaćmienie" (1962) Michelangelo Antonioniego, uhonorowany nagrodą specjalną jury na MFF w Cannes to ostatnia część tryptyku ("Przygoda" - "Noc" - "Zaćmienie") na temat niestałości i kruchości związków uczuciowych współczesnego człowieka, uczuciowej niemocy, niezdolności do nadania erotycznemu przeżyciu głębszej wartości i sensu trwalszego ponad doraźne doświadczenie. Główną postacią filmu, jak w większości dzieł Antonioniego, jest kobieta obdarzona większą od mężczyzny wrażliwością, jasnością i odwagą spojrzenia.
1961 r., pełnia rzymskiego lata. Dwudziestokilkuletnia Vittoria (Monica Vitti), piękna tłumaczka, uświadamia sobie, że jej uczucie do kochanka, Riccarda (Francisco Rabal), straciło po paru latach swą dawną siłę i postanawia od niego odejść. O świcie, w jego mieszkaniu, odbywa z nim decydującą rozmowę. Po rozstaniu z Riccardem dziewczyna udaje się na giełdę, gdzie jej matka, zajęta powiększaniem skromnego kapitału pozostałego po mężu, spędza większość czasu. Vittoria, zagubiona w panującym tam zgiełku, wśród ludzi miotających się jak w opętańczym transie, próbuje skontaktować się z matką. Z pomocą przychodzi jej Piero (Alain
...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
