Wotum nieufności
Wotum nieufności
Słownik polityczny
Piotr Winczorek ("Rzeczpospolita" nr 116 z dn. 20. V. 93) przypomniał fundamentalną rolę instytucji wotum nieufności dla systemu demokracji parlamentarnej. Tę instytucję przywróciła w Polsce Konstytucja z 1992 r. Pisał także o dwóch formach tej instytucji -- pierwszej zwanej zwykłym wotum nieufności oraz tzw. wotum konstruktywnym. Omówił dokładnie prawną stronę jej funkcjonowania w oparciu o 66 art. Małej Konstytucji i wszystkie kroki prawnech związane z tą operacją (co musi zrobić prezes Rady Ministrów, a co może zrobić prezydent itd) .
Oprócz prawnej strony zagadnienia jest również językowa i polityczna. Najpierw kilka słów o językowej. Słowo pochodzi z łaciny, gdzie oznaczało ślub, głos. W o t u m -- biernik liczby mnogiej -- to "decyzja powzięta w głosowaniu". Wyrazić, udzielić komuś wotum zaufania. Wniosek o wotum nieufności dla zarządu. W Kościele katolickim: "drobny przedmiot zawieszony na ołtarzu, obrazie, ofiarowany w jakiejś intencji" ("Słownik Poprawnej Polszczyzny" PWN) . Wł. Kopaliński pisze, że wotum nieufności to uchwała potępiająca działalność ministra czy rządu, powodująca zazwyczaj ich ustąpienie. W "Wielkim Słowniku Języka Polskiego '' pod...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)