![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Vademecum Rzeczpospolitej - PODATKI 2003: Część II: Podatek od spadków i darowizn (rozdziały 4-6)
Różne bywają powody, dla których przez długie lata nieruchomość znajduje się w posiadaniu osoby czy osób nie będących jej formalnymi właścicielami, a potem niejednokrotnie także ich dzieci czy wnuków. Prawo cywilne pozwala zalegalizować taki stan dzięki instytucji zasiedzenia. Nabycie własności na tej drodze łączy się z obciążeniem w postaci podatku od zasiedzenia. Jest to podatek liniowy, bo wynosi zawsze, bez względu na wartość nieruchomości, 7 proc. podstawy opodatkowania. Oprócz tego osoba legalizująca swój stan posiadania musi uiścić koszty sądowe i ponieść wydatki związane z wpisaniem jej jako właściciela do księgi wieczystej.
Według art. 172 k.c. samoistny posiadacz nieruchomości staje się jej właścicielem po dwudziestu latach nieprzerwanego posiadania, jeśli uzyskał ją w dobrej wierze, lub po latach trzydziestu, jeżeli był w złej wierze. Posiadaczem samoistnym jest ten, kto włada rzeczą tak jak właściciel. Przyjmuje się, że w dobrej wierze jest osoba, która z przyczyn usprawiedliwionych nie wie, że nie jest właścicielem.
W praktyce wykazanie dobrej wiary może być trudne. Do okresu zasiedzenia zalicza się okres posiadania poprzednika (osoby, po której obecny posiadacz nieruchomość odziedziczył, albo od której kupił ją bez udziału notariusza, "na umowę"). Dotyczy to...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
