Deportacja represją polityczną
Sąd Najwyższy
Deportacja represją polityczną
Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów w uchwale z 17 listopada 1994 r. stwierdził: osobę narodowości polskiej deportowaną na Syberię w ramach tzw. akcji rozkułaczania z obszaru byłej Litewskiej SRR uważa się za podlegającą represjom z przyczyn politycznych, w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. nr 17, poz. 75 z późn. zm) , jeżeli jest obywatelem polskim.
Unormowania tej ustawy ustanawiające szczególne uprawnienia pracownicze, emerytalne, zdrowotne itd. stosuje się również do osób, które podlegały represjom wojennym i okresu powojennego. W myśl wskazanego przepisu represjami w rozumieniu ustawy są m. in. okresy przebywania z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych wwięzieniach i łagrach ZSRR oraz na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR. (Uchwała ma w SN sygn. akt III AZP 3/ 34)