![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wokół klasycznych inspiracji
Niektóre wizerunki Zamoyskiego powstały jeszcze za jego życia. Były to czasy, gdy pierwsze samodzielne portrety, wykonywano dla celów urzędowo-reprezentacyjnych i dla zapewnienia sobie pamięci potomnych. Przedstawienia takie mogły heroizować i idealizować portretowanego. Ich uzupełnieniem były elementy alegoryczne lub panegiryczne napisy. Dla większego podkreślenia prestiżu postać ukazywano na koniu. Portrety konne, przypominające tradycje wjazdów królewskich czy książęcych, doskonale oddawały wysoką pozycję społeczną -monarcha pewnie siedzący w siodle, sprawnie kieruje państwem. Koń, to najważniejsze zwierzę wśród stworzeń otaczających człowieka. Jego obecność na portretach jest więc usprawiedliwiona. Zwierzę symbolizuje takie cechy, jak: siła, odwaga. Jeździec natomiast, to symbol przywódcy. Z jego sylwetki emanuje zawsze siła, wielkość i autorytet.
Prestiżowa i politycznopropagandowa rola pomników konnych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
