źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
źródło: Nieznane
KRAJOBRAZ PO KOMUNIZMIE Poznański, Dłużniewski i Michalski nigdy się nie spotkali. Łączą ich wielkie marzenia i 30 hektarów w centrum Łodzi. Każdy zrobił tam rewolucję, a potem zbankrutował Miasto, Masa, Manufaktura Odnowione budynki i uliczki pełne łodzian i turystów. Zielone tramwaje dowożą ich spod pałacu Poznańskiego do galerii handlowej. - To nowa ziemia obiecana dla młodych - mówi Michalski. Na terenie dawnej fabryki pracuje trzy i pół tysiąca ludzi, ma być ponad cztery - więcej niż 16 lat temu Mieczysław Michalski, ostatni dyrektor plajtującej fabryki, którą zmienił w nowoczesny kompleks turystyczno-handlowy (c) MARIAN ZUBRZYCKI Zbudowana pod koniec XIX wieku fabryka Poznańskiego była jedną z największych w Imperium Rosyjskim (c) MARIAN ZUBRZYCKI W maju 2006 r. w czerwonych murach fabryki otwarto „Munufakturę”, centrum handlu i rozrywki (c) MARIAN ZUBRZYCKI Izrael Kalmanowicz Poznański (c) MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA ŁODZI Jerzy Dłużniewski, robotnik i szef „Solidarności” w zakładach im. Marchlewskiego (kiedyś Poznańskiego) (c) FORUM/ERAZM CIOŁEK Po II wojnie stała się legendą walki z PRL: strajkowała w 1971, 1980 i 1989 r. (c) MAREK WIDERKIEWICZ
Izrael Kalmanowicz Poznański, Żyd z Łodzi, marzył o tym, aby stać się największym na świecie przemysłowcem. Pod koniec XIX wieku zbudował gigantyczną fabrykę bawełny. Z jaskrawoczerwonymi murami i basztami wygląda jak średniowieczny zamek. Stała się...