![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Między rewoltą a radziecką interwencją
Październik 1956
Między rewoltą a radziecką interwencją
Po śmierci Bieruta doszło do walki o władzę w Polsce między dwoma frakcjami w kierownictwie PZPR, czyli tzw. grupą puławską i natolińską. Obie one zdały sobie sprawę, że warunkiem dalszego sprawowania przez nie władzy jest konieczność uwiarygodnienia systemu w społeczeństwie. Gdy nie pomogły im amnestia i usunięcie z Biura Politycznego Jakuba Bermana, prawej ręki Bieruta, szansę uwiarygodnienia się dostrzeżono w powrocie do działalności partyjnej Władysława Gomułki i jego politycznych przyjaciół odsuniętych brutalnie w końcu lat 40. od wpływu na partię i państwo, co stworzyło zwłaszcza "Wiesławowi" rodzaj legendy.
W prowadzonych z "Wiesławem" od maja 1956 r. oficjalnych i nieoficjalnych rozmowach "puławianie" szybciej zorientowali się, że Gomułka zgodzi się wesprzeć którąś z grup frakcyjnych tylko za cenę swego powrotu na funkcję I sekretarza. Także "puławianie" uświadomili sobie szybciej, że wyłącznie takie rozstrzygnięcie sporu o władzę zdoła spacyfikować zrewoltowane nastroje społeczne, a tym samym umożliwi im uchylenie się od odpowiedzialności za okres rządów Bieruta.
Do porozumienia między "puławianami" a Gomułką doszło na przełomie lata i jesieni. "Wiesław" zjawił się oficjalnie na obradach BP 12 października 1956 r. ,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
