Probacja, czyli kontrola i pomoc
Probacja, czyli kontrola i pomoc
Potrzeba racjonalnej polityki karnej nie oznacza rezygnacji zsurowych środków penalnych, koniecznych do ochrony społeczeństwa. W wielu jednak państwach, gdy powrót do uczciwego życia można osiągnąć innymi środkami niż pozbawieniem wolności, od dawna sięga się do probacji, czyli poddania przestępców nadzorowi sądowemu i związanemu z nim systemowi resocjalizacji. Nieodzownym organem probacji jest kurator sądowy.
W Szwecji skazanie na dozór ochronny na wolności traktowane jest jako pełnoprawny wyrok. Może to być obowiązek darmowych świadczeń wdni wolne odpracy, zobowiązanie dopodjęcia zatrudnienia, leczenia odwykowego dla narkomanów i alkoholików, zakaz przebywania w określonych miejscach, co często bywa połączone z tzw. monitoringiem elektronicznym. Wykonywaniem tych wyroków zajmują się urzędy ds. probacji. Ich inspektorzy mają pod opieką 25--30 skazanych na dozór na wolności, a pomagają im kuratorzy społeczni.
Probacja pełni dwie funkcję: kontrolą w celu ochrony społeczeństwa oraz pomocy w zapobieganiu recydywie przez ułatwienie adaptacji społecznej skazanego. Kontrola polega na obowiązku utrzymywania przez niego ścisłych kontaktów z kuratorem społecznym lub urzędem probacji. Jeżeli nie dotrzyma słowa, może znaleźć się w więzieniu. Pomoc zależy od potrzeb skazanego i najczęściej zmierza do...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta