Kodeksowa i ustawowa definicja papieru wartościowego
Legislacyjne niekonsekwencje
Kodeksowa i ustawowa definicja papieru wartościowego
Paweł Puterko
W nauce prawa cywilnego szeroko rozpowszechniony jest pogląd, iż w polskim prawie, podobnie jak w niektórych innych ustawodawstwach Europy kontynentalnej (np. w systemie niemieckim) , nie ma legalnej definicji papieru wartościowego. Próby jej stworzenia podjęła doktryna prawa cywilnego. Powstały dwie przeciwstawne teorie, różnie określające istotę papieru wartościowego. Obie zgodnie upatrywały sedna omawianej tu instytucji w nierozerwalnym połączeniu dwóch praw podmiotowych. Pierwsze, będące prawem własności do rzeczy ruchomej w postaci dokumentu (a więc ruchomości będącej wytworem ludzkim, której istota polega nie na wartości użytkowej, lecz na tym, że zawiera określoną informację) , zapewnia wyłącznie substrat materialny papieru wartościowego i samo w sobie nie nadaje szczególnego znaczenia całej instytucji. Drugim substratem papieru wartościowego jest inne prawo podmiotowe, powodujące, że dokument nabiera szczególnej mocy prawnej.
Abstrakcyjny charakter prawa podmiotowego
Nie rozstrzygnięto, jaki charakter prawny może mieć to prawo podmiotowe. Ponieważ najbardziej rozpowszechnioną formą papieru wartościowego jest weksel, czek, obligacja czy akcja, wydawać by się mogło, że jedynie prawa o charakterze...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta