![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Na polecenie przełożonego
Choć polecenie wyjazdu nie musi mieć formy pisemnej, lepiej się jej trzymać. Stanowi ono podstawę do uznania podróży za służbową i poświadcza prawidłowość dokonanych rozliczeń
Nie ma obowiązku, by polecenie wyjazdu miało pisemną formę. Lepiej jednak właśnie nią się posługiwać. Kwalifikowanie wyjazdu jako podróży służbowej i idące za tym zwolnienia podatkowe i ubezpieczeniowe świadczeń otrzymanych z tego tytułu przez pracownika, jak również zakwalifikowanie tych wydatków jako dokonanych zgodnie z zasadami przestrzegania dyscypliny finansów publicznych w jednostkach sfery budżetowej powinno mieć oparcie w treści jakiegoś dokumentu. Będzie nim właśnie pisemne polecenie wyjazdu.
Podkreślił to Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 26 stycznia 2007 r. (I SA/Wr 1332/06, M.Podat. 2007/10/35). Wskazał, że powierzenie pracownikowi przez pracodawcę wykonania określonego zadania służbowego poza stałym miejscem pracy wymaga odpowiedniego udokumentowania. Takim dokumentem najczęściej jest polecenie wyjazdu służbowego, czyli tzw. delegacja.
Nie jest to wymóg bezwzględny. Fakt odbycia podróży służbowej oraz jej czas można dowodzić wszelkimi środkami dowodowymi (wyrok WSA w Białymstoku z 19 sierpnia 2009 r., I SA/Bk 213/09).
Treść pisma
Polecenie wyjazdu ma istotne znaczenie praktyczne, które wykracza poza tylko samą kwestię dokumentacyjną. Zakreśla poziom kosztów ponoszonych przez pracodawcę oraz wskazuje jasno na poszczególne elementy składające się na...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
