Lewica to nie celebryci

autor zdjęcia: Ryszard Waniek

źródło: Fotorzepa

Wojciech Olejniczak

Jarosław Makowski nie udowodnił programowej bliskości SLD i PiS. Popłynął z nurtem politologicznych spekulacji, że taka koalicja może być opłacalna dla obu partnerów, więc jest możliwa. Równie dobrze można wróżyć z fusów koalicję PO-PiS – polemika europosła SLD.

Jarosław Makowski, publicysta i dyrektor think tanku Platformy Obywatelskiej – Instytutu Obywatelskiego – dwukrotnie pochylił się na łamach „Rzeczpospolitej" nad stanem polskiej lewicy. Nasuwa się zatem refleksja, czy ta troska nie jest trochę faryzejska. Makowski pisze wszak o politycznych konkurentach partii, przy której afiliowany jest Instytut Obywatelski. Ze względu na dorobek autora biorę jego troskę za dobrą monetę.

Złudne nadzieje młodych Polaków

Makowski zarzuca lewicy, że ostatnie lata przespała na podwórku krajowym i europejskim. Nic bardziej błędnego. Przez ostatnie lata lewica stworzyła intelektualną odpowiedź na antykryzysową politykę realizowaną w całej niemal Europie przez Angelę Merkel i jej pomocników. Polityka cięć i zaciskania pasa nie przyniosła w Europie spodziewanych rezultatów.

Dlatego po kilku latach jazdy na jałowym biegu Europa zwraca się w stronę rozwiązań socjaldemokratycznych. Europejska lewica od kilku lat powtarza, że w centrum działania wszystkich instytucji europejskich powinno znaleźć się tworzenie nowych miejsc pracy. Od niedawna ten pogląd zyskuje coraz większe grono zwolenników.

Obecnie bez pracy w Unii Europejskiej pozostaje 5,5 mln osób do 24. roku życia. To tak jakby bezrobotni byli wszyscy mieszkańcy Litwy i Łotwy razem wzięci! Są państwa, gdzie bez pracy jest ponad połowa młodych...