Jeszcze tylko granica z Kolczastego Drutu

źródło: Rzeczpospolita

Josef i Ctirad Mašinowie oraz Milan Paumer, czyli wielka ucieczka

źródło: Rzeczpospolita

Deutschland zaczynał się za pasem młodych sosen... Fabularyzowana opowieść o ucieczce braci Mašínów z komunistycznej Czechosłowacji do Berlina Zachodniego.

Jan Novák

W martińskich koszarach pułku czołgów Milan Paumer z samego rana pali za sobą mosty, dyżurnemu pokazuje sfałszowaną przepustkę i rusza na dworzec, wieczorem już się go nie doliczą, kości zostały rzucone. Do Podiebradów dociera wczesnym popołudniem, ale matki nie ma w domu, Paumer nie ma kluczy od mieszkania, więc idzie po nie do brata Zdeńka, który jest w szkole, wywołuje go z klasy na korytarz, chciałby się z nim pożegnać, tylko jak to zrobić, nie może mu powiedzieć prawdy, objąć też nie, tylko by się biedak wystraszył, w końcu go klepie po ramieniu, słuchaj, mały, trzymaj się i nie rób niczego, czego ja bym nie zrobił, Zdeněk niczego nie rozumie, Paumer na tym poprzestaje, trudno, przynajmniej przed wyjazdem zobaczył brata, mały zrozumie, co ten gest miał znaczyć, kiedy się o wszystkim dowie.

Kiedy wraca do domu, kluczy już nie potrzebuje, matka wróciła, wyszła tylko do sklepu, cieszy się, że go widzi, od razu postanawia, że na kolację przyrządzi królika z czosnkiem, to ulubione danie syna.

– Fajnie – mówi Paumer, co też wygaduje, wieczorem będzie już daleko od Podiebradów, Mašínowie na pewno zamierzają wyruszyć jak najszybciej, powinien oszczędzić matce kłopotu z kolacją, chce coś powiedzieć, ale w końcu nie mówi nic.

– Idę zajrzeć do chłopaków, na razie, mamo – odzywa się wreszcie i zatrzaskuje...