![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Powroty do innego kraju
Halina Birenbaum urodziła się w 1929 r. w Warszawie. W czasie okupacji zamknięta była w getcie warszawskim. Więziona w obozach koncentracyjnych: Auschwitz, Ravensbrück, Neustadt-Gleve. 0 d 1947 r. przebywa w Izraelu. W 1967 r. ukazały się w Polsce wspomnienia "Nadzieja umiera ostatnia" ("Czytelnik", II wyd. w 1988 r. ). Później "Podróż wprzeszłość", "Powrót do ziemi praojców", "Nawet gdy się śmieję", "Jak można w słowach", "Nie o kwiatach". Pisze po polsku. Publikuje w Polsce, Izraelu, Niemczech i USA.
Powroty do innego kraju
Rozmowa z Haliną Birenbaum, pisarką, poetką i tłumaczką
W 1947 roku z falą emigrantów wyjechała pani z Polski. Jak was przyjęto w Izraelu?
Po wojnie organizowały się w Polsce kibuce. Wstąpiłam do jednego z nich. Tam, jeszcze w Warszawie, zaczęto mnie uczyć historii Żydów, tańców, piosenek izraelskich, z których nie rozumieliśmy ani słowa. W Warszawie wielu Żydów mówiło po polsku, w kibucu było to źle widziane. Dopiero wtedy zaczęłam uczyć się mówić w jidysz. Ciągle chodziłam do polskiego gimnazjum, było to w kibucu powodem wyśmiewania i ironizowania. W samym Izraelu przyjęto nas źle: przybyszów z Polski -- bo nie walczyli, amnie -- bo mówiłam po polsku. Źle był też widziany...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
