![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pomnik egoisty
„Dzienniki 1964 – 1980” to zapis klęski Iwaszkiewicza w życiu społecznym PRL
„Trzydziestu czterech poważnych ludzi wymierzyło mi głęboki cios, z którego się nie podniosę, może nawet w historii" (...) „Nie wyjechałem z Warszawy – uciekłem".
Słowa dotyczące „Listu 34" – intelektualistów, którzy w 1964 r. zaprotestowali przeciwko cenzurze – są jak motto trzeciego tomu dzienników pisanych przez Iwaszkiewicza do śmierci w 1980 r. Jeden z największych pisarzy i poetów stworzył fascynujący zapis pomieszania talentu, egoizmu i oportunizmu.
Jego głównym powodem wydaje się megalomania. Prezes Związku Literatów Polskich sądził, że los powierzył mu obowiązek opieki nad niesfornymi, niegodnymi jego przyjaźni luminarzami, a wiele wskazuje, że miał większe ambicje. Szokująco genialne jest zdanie z Watykanu: „Z jakimi uczuciami patrzyłem na ten plac, na te schody, na te fontanny. To ja powinienem był zostać papieżem".
Oceniając Jana Pawła II i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
