Najgorszy rok dla książki

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Rzeczpospolita

Zda­rza­ły się wcze­śniej la­ta, w któ­rych sprze­daż ksią­żek spa­da­ła, ale by­ły to nie­znacz­ne wa­ha­nia, zwią­za­ne bar­dziej z bra­kiem wiel­kich be­st­sel­le­rów niż złą ko­niunk­tu­rą. W 2009 ro­ku sprze­daż spa­dła o 1,7 proc., w 2006 – o 3,3 proc., w 2002 – o 1 proc. Wszyst­kie po­zo­sta­łe la­ta ce­cho­wał wzrost. Ren­tow­ność wy­daw­ni­cze­go biz­ne­su się­ga­ła śred­nio 15 – 17 proc. i wła­ści­wie nie by­ło w tym seg­men­cie żad­nych upa­dło­ści. Tym­cza­sem 2011 rok przy­niósł li­kwi­da­cję dwóch za­słu­żo­nych ofi­cyn – Wie­dzy Po­wszech­nej i Wy­daw­nictw Na­uko­wo­-Tech­nicz­nych, a kil­ka in­nych, ta­kich jak choć­by Pań­stwo­wy In­sty­tut Wy­daw­ni­czy, jest na gra­ni­cy ban­kruc­twa. Zni­ka­ją nie tylko ko­lej­ne księ­gar­nie, ale i hur­tow­nie, w tym jed­na z naj­więk­szych spe­cja­li­zu­ją­cych się w pod­ręcz­ni­kach szkol­nych – Wkra.

Dla­cze­go jest tak źle? Na pew­no dał się we zna­ki wyż­szy VAT. Zmia­na staw­ki z...