Jak rozliczyć nadgodziny w razie wcześniejszego wezwania do firmy

źródło: Rzeczpospolita

Łukasz Prasołek

Niekiedy przekroczenie czasu pracy ma miejsce w okresie, którego nie da się przypisać do żadnej z dób pracowniczych. To tak zwana czarna dziura lub przedgodziny, które utrudniają rekompensatę nadprogramowych zadań

W polskim prawie rozróżniamy dwa rodzaje nadgodzin: dobowe, wynikające z przekroczenia dziennej normy czasu pracy lub jego przedłużonego dobowego wymiaru, oraz średniotygodniowe. Te drugie charakteryzuje to, że tak jak wszystkie nadgodziny powodują przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie naruszając jednak normy ani zaplanowanego wymiaru w dobie.

Oba rodzaje nadgodzin różnią się zaś możliwymi sposobami rekompensaty. Za przekroczenia dobowe przysługuje czas wolny lub wynagrodzenie z dodatkiem, który co do zasady wynosi 50 proc. stawki godzinowej z pensji zasadniczej.

Wyjątkami są dobówki występujące w nocy, w niedziele i święta lub w dniu wolnym udzielonym w zamian za pracę w niedzielę lub święto (art. 151¹ § 1 k.p.), gdyż wymagają one rekompensaty 100-proc. dodatkiem. Z kolei nadgodziny średniotygodniowe rozlicza się po zamknięciu okresu rozliczeniowego, przez co szef nie ma fizycznej możliwości udzielić za nie czasu wolnego bez wniosku pracownika, lecz musi wypłacać wynagrodzenie powiększone o 100-proc. dodatek (art. 151¹ § 2 k.p.).

Parę godzin luki

Kodeks pracy nie przewiduje wymogu ciągłości dób, skoro wiąże ich start z początkiem pracy. A ten nie musi być planowany stale o tej samej porze. Nie można więc wymagać, aby podwładny, który rozpoczął pracę w...